Op woensdag 1 december kregen we het schokkende bericht dat Annie Beliën was overleden.
Annie was een van onze meest trouwe leden. Elke donderdag haastte ze zich om onze lezingen of inloopavonden te kunnen bijwonen. Soms stelde ze haar avondeten er voor uit tot na de voorstelling. Het was bij ons een running gag geworden om het moment van beginnen te laten afhangen van haar entree: “Annie is er; we kunnen beginnen!”
Vooral bij de inloopavonden, waar we gezamenlijk oude fotoarchieven proberen te beschrijven, bewees ze grote diensten met haar kennis van het Beverwijks verleden. We waren eraan gewend dat ze altijd tot het allerlaatst bleef. Nu moeten we vaststellen dat ze veel te vroeg is gegaan.
